Yabancı düşmanlığı ile ırkçılık arasındaki fark
Yabancı düşmanlığı ve ırkçılık birbirine bağlı iki bireydir, bireyler açısından bir arada görünme eğilimindedirler, ancak ayırt etmek için öğrenmeniz gereken iki farklı şeydir.
Kısacası, yabancı düşmanlığının yabancılardan veya kısmen bilinmeyenin korkusundan birinden farklı olanların reddedilmesi veya nefreti olduğunu söyleyebiliriz, ırkçılık ise bir ırkın diğerine üstün olduğu inancıdır. Dışlanma, ayrımcılık ve şiddete neden olabilir.
Bu kavramların her birinin tam olarak ne anlama geldiğine dair hiçbir şüpheniz olmasın, bir sonraki makalede yabancı düşmanlığı ile ırkçılık arasındaki farkı ayrıntılı olarak açıklayacağız.
Irkçılık nedir
Kraliyet İspanyol Akademisi'nin sözleriyle, ırkçılığı, diğer etnik gruplara karşı zulüm veya ayrımcılığa neden olan bir etnik grupla olan ırksal ilişki düzeyindeki daha şiddetli bir duygu olarak tanımlayabiliriz. Ancak, bu bireysel düşünceden, aynı zamanda ırkçılık da denilen ideolojik ve politik bir doktrin geliyor.
Sözlüğün dışında, bu tanımı biraz genişletmek, ırkçılığın insan haklarını ve özgürlüklerini sınırlandırmak veya azaltmak isteyen bir insanın ırk, renk veya ulusal kökeniyle motive ettiği herhangi bir ayrım, kısıtlama veya hariç tutma olarak anlaşılabilir. kapsamı.
Irkçılık, entelektüel ve ahlaki açıdan diğerlerinden üstün olan ırkların olduğu, ırk saflığıyla korunan ve düşmanı yanlış tanıyan bir üstünlük olduğu inancına dayanır. Bu tür ırkçılık, Batı'da hüküm sürmekte olan ve Nazi ideolojisine dayandığı temeldir. Diğerlerinden daha üstün ırklar olduğuna inanmakla, mükemmel ideolojik iklim yaratılır ve “üstlerin” “aşağılıkları” bastırması için ahlaki bir gerekçe yaratılır.
Irkçılık, aynı zamanda fiziksel özellikleriyle bireyin ahlaki ve entelektüel kapasitesini belirlediğine inanan bilimsel doktrin olarak da anlaşılabilir.
Yabancı düşmanlığı nedir
Yabancı düşmanlığı terimi yabancı veya garip ve yabancı fobi nefreti veya korkusu anlamına gelen iki Yunanca kelime olan xenon birliğinden doğmaktadır, bu nedenle anlamı yabancılara veya fiziksel olarak bu gruplara karşı nefret, korku, önyargı ve reddedilme duygularıdır. köken, din veya kültür bilinmemektedir ve kendisinden farklıdır.
Bu nedenle yabancı düşmanlığı yabancı insan korkusu, insanlığın kendisi kadar eski bir önyargı olarak tanımlayabiliriz. Tezahürleri, algılanması en güç olandan en görünür olanıdır. İlk belirtileri, farklı insanlara yönelik empati eksikliğidir, ancak saldırganlık ve hatta cinayetle sonuçlanabilir.
En yaygın yabancı düşmanlığı, Batı'nın dünyanın geri kalanına göre üstünlüğünü, politik, sosyal ve kültürel olanını ilan eden şeydir. Bu, işsizlik ve suç seviyelerini suçlayanlara göç nedeniyle kimliğini kaybetme korkusuyla sonuçlanır . Yabancı, kendi kültürü ve toplumu için bir tehdittir.
Belirleyici olan ırkçılığın aksine, yabancı düşmanlığı etnik grupların ayrılmasını ilan eder, ancak renkleri ne olursa olsun, sosyal ve kültürel bir seviyeye getirildikleri sürece yabancıları ve göçmenleri kabul eder. Mesela, dinlerini yerine getirmeyi bırakırlarsa, yerel gibi giyinirlerse ve sadece dillerini konuşurlarsa.
Yabancı Düşmanlığı: örnekler
Irkçılıktan farklı olarak, yabancı düşmanlığının derinin rengiyle o kadar fazla ilgisi yoktur, örneğin bilinmeyenle olduğu gibi, örneğin bir insan yoksulluğu olmayan bir sokakta sokakta yaşayan bir göçmenle yabancı düşmanlığı tutumuna sahip olabilir. Bununla birlikte, aynı ten rengine sahip ve bu göçmenle aynı ülkeden gelen bir futbolcunun hayranı olabilirsiniz.
Oyuncu bunu anlasa da; Onun gibi giyinirsiniz, onunla aynı şeyi yapar, aynı kültürel düzeydedir ve bir tehdit oluşturmaz, sokakta yaşayan göçmen onu tehlike olarak görür. Bu nefret ve reddetme cildin renginden doğmaz, ama o grup hakkında birinin kendisinden başka bir cehalet ve cehaletten doğar.
Irkçılık, yabancı düşmanlığı ve ayrımcılık arasındaki fark
Yabancı düşmanlığı ile ırkçılık arasındaki farkın ne olduğunu size daha önce açıklamıştık, ancak bu terimlere ek olarak normal olarak ilişkili görünen diğer kavramlar da var ve bunları ayırt eden özellikleri karıştırmamak veya karıştırmamak yaygındır.
Ayrımcılık, temel olarak ırk ayrımcılığı, yabancı düşmanlığı ve ırkçılık ile ilgisi olan bir kavram, ancak eş anlamlı değildir. Irkçılık ya da yabancı düşmanlığının bir insanın kendi hissi, inancı ya da ideolojisi olmasına rağmen, ayrımcılığın, bu inanca dayanarak farklı olanlara karşı işleyen eylemler olduğunu söyleyebiliriz.
Ayrım yapmak, bir kişiye veya gruba ayırmak, ayırmak, saldırmak veya farklılaştırmak, bir tür zarardan dolayı olumsuz muamele yapmaktır. Bu durumda, hasar ırksal veya kültüreldir ve tezahürü hakaret ve hor görmekten taciz ve şiddete kadar değişebilir. İki tür ayrımcılığı ayırt edebiliriz:
- Bireysel ayrımcılık : Bir bireyin veya bir bireyin bir grubunun diğerlerine karşı uyguladığı olmasıdır. Örnek olarak, göçmenlere hakaret eden biri olabilir.
- Kurumsal ayrımcılık : Bir ülkenin yasaları ve kurumları bir ayrımcılık durumunu yasallaştırdığında. Bir örnek, 1965’e kadar Güney Afrika’yı ya da ABD’yi ayrıştırabilir.
Irkçılık veya yabancı düşmanlığına dayanan ayrımcılığa ek olarak, dünyadaki milyonlarca insanın haklarını zorlayan, bunlara saldıran ve ihlal eden eşit derecede kınanabilecek birçok neden vardır; cinsiyet, cinsel yönelim, fiziksel görünüm veya yaş olabilir.
